به نام قدرت مطلق الله

روزگاری برای بزرگی و بالا بردن شخصیت شروع به کوچک کردن سیگار و خالی کردن پاکت‌های سیگار کردم. روزها سپری می‌شد و من نمی‌دانستم که سیگار نشانه شخصیت نیست بلکه باعث از بین بردن شخصیت هم می‌شود. روز و شب با مصرف سیگار سپری می‌شد و من غافل از اینکه دروازه‌های اعتیاد را گشاده‌ام.

هرگز از خود نپرسیدم که اگر این مسیر درست است چرا پس جلوی عزیزانم انجام نمی‌دهم و حتی سعی بر مخفی کردن‌ آن‌هم دارم. زمانی که در جمع مصرف‌کنندگان بودم از مصرف مواد مخدر لذت می‌بردم و به هنگامی‌که در جمعی بودم که هیچ‌کس سیگار مصرف نمی‌کرد از مصرف آن خجالت‌زده و شرمسار می‌گشتم؛ و سؤالت متعدد بسیاری در زمان مصرف سیگارم داشتم که حالا با بالا رفتن دانایی‌ام در مسیر کنگره قادر به پاسخ آن‌ها خواهم بود. در زمان مصرف سیگارم هیچ موقع دلیل کشیدن و یا نکشیدن سیگار را از خودم نپرسیدم؟

حالا می‌دانم که سیگار به خاطر تخریب بالا نسبت به مواد مخدر دارد ترک کردن آن سخت‌تر است و دلیل دوم اینکه چون مواد مصرفی من هروئین و شیشه بود مصرف کردن سیگارم به چشمم نمی‌آمد. نمی‌دانستم که بروز یک سری مشکلات احساسی و شخصیتی من بابت مصرف سیگار است؛ و هرگز فکر نمی‌کردم که آیا دیگران از حضور فرد سیگاری در جمع خشنود هستند و یا نیستند و با خودخواهی تمام مصرف سیگار خود را ادامه می‌دادم و روزبه‌روز در ظلمت بیشتری فرومی‌رفتم.

تا اینکه روزی به خود آمدم که چرا همسرم به این شدت با مصرف سیگار مخالف است و یا چرا دخترم حاضر به در آغوش آمدن من‌بعد از مصرف سیگارم نیست؟ تمامی این سؤالات ذهن مرا درگیر خودکرده بود تا زمانی که با جلسات درمانی ویلیام وایت سیگار آشنا شدم و در آن مسیر قرار گرفتم و توانستم جواب سؤالات خود را دریابم. همه‌چیز قابل‌گفتن نیست بلکه بعضی از کارها را باید تجربه و حس کرد تا بتوانی حس کنی که لذتی بالاتر از مصرف کردن سیگار است به نام مصرف نکردن آن. نه اینکه اصلاً سیگار مصرف نکرده باشی بلکه سیگاری باشی و حالا سیگار مصرف کردن خود را نه ترک بلکه درمان کرده باشی چه لذتی به آدم می‌دهد چراکه انسان با گذر از سختی‌ها به قهرمانی و پیروزی می‌رسد نه با ماندن پشت موانع موفقیت.