خلاصه سخنان استاد:

آقای مهندس در مقاله صورت‌مسئله اعتیاد مثلث جسم، روان و جهان‌بینی را ترسیم کردند. من خودم قبل از ورود به کنگره خواسته داشتم و خواسته‌ام این بود که؛ اعتیادم را ترک کنم و این خواسته مثل بذری بود، در درونم و به NGO های دیگر رفتم، در آنجا به خواسته و بذر من توجه می‌شد، ولی؛ هرکدام از یک زاویه به آن توجه می‌کردند، یک NGO به بستر من فقط آب می‌داد، دیگر که رفتم، فقط نور را تأمین می‌کرد و یا اینکه متادون درمانی فقط املاح معدنی را به بذر و خواسته من می‌رسانند.

تا کنگره ۶۰ را پیدا کردم و دیدم که اینجا واقعاً به‌موقع همه‌چیز را برای جوانه زدن یک بذر فراهم و خدمت‌رسانی می‌کنند و همه‌چیز سر جایش می‌باشد.

مثل همین مثلث درمان جسم، روان و جهان‌بینی و من موقعی می‌توانم سر کلاس جهان‌بینی بنشینم که؛ جسم و روان من سالم یا در تعادل باشد که بتوانم جهان‌بینی را اجرایی کنم.

قبلاً جهان‌بینی من افیونی بود، در مورد لباس پوشیدن، رانندگی و یا برخورد کردن با دیگران همه رفتارهایم فرق می‌کند، ولی با آموزش‌های کنگره ازاین‌رو به آن رو شدم.

یک روزی به راهنمای خوبم آقا محمد گفتم: من می‌خواهم خوبی‌های خودم را اضافه کنم، ایشان به من فرمودند: که شما نمی‌خواهد، خوبی‌هایت را اضافه کنید، از بدی‌هایت یکی‌یکی کم کن، خوبی‌ها خودبه‌خود اضافه می‌شوند.

کنگره ۶۰ بهترین جایی بود که من توانستم جهان‌بینی خودم را بالا ببرم و به درمان اعتیاد خودم کمک کنم.

برای بالا بردن جهان‌بینی آقای مهندس امین مثلث تجربه، تفکر و آموزش را تعریف کردند.

من تجربه مواد را داشتم و خیلی‌ها در آن زمان ناامیدم می‌کردند و می‌گفتند لبی که خورده به وافور، شسته می‌شود با کافور، ولی؛ با همه این حال ناامید نشدم و به کنگره آمدم و از کسانی که قبلاً این راه را طی کرده بودند، آموزش گرفتم و با تفکر و بدون ترس‌ها در این راه قدم گذاشتم و به درمان رسیدم.

از اینکه به صحبت‌های من گوش دادید تشکر می‌کنم.

نگارش: مسافر کریم

ویرایش: مسافر رضا