خلاصه سخنان استاد:

اگر کسی می‌خواهد از دام اعتیاد رهایی پیدا کند باید سی‌دی‌ها را بنویسد و گوش بدهد. چرا چون ما با این جلسات که مدت‌زمان کمی در لژیون هستیم نمی‌توانیم به درمان اعتیاد برسیم و درمان اعتیاد کار ساده‌ای نیست. درمان اعتیاد نیازمند شناخت و آگاهی است و تجربه نشان داده است کسانی که در جلسات حضور ندارند و سی‌دی‌های آموزشی را کار نمی‌کنند به رهایی نمی‌رسند. اگر واقعاً آمده‌ای درمان شوی باید هفته‌ای 9 ساعت را برای خودتان وقت بگذارید. انسان تا وقتی نتواند به خودش خدمت کند جوابی دریافت نمی‌کند و هیچ‌کسی نمی‌تواند به شما خدمت کند نه راهنما، نه کنگره. پس کسی نمی‌تواند خودش را دوست نداشته باشد ولی دیگران را دوست داشته باشد. اعتیاد خیلی از مسائل حیاتی انسان را گرفته است شما در حال حاضر شربت OT خودت را مصرف نکن ببین چه اتفاقی می‌افتد نمی‌گذارد شب بخوابید پس جسم ما در حالت تعادل نیست و باید از این دارو به بهترین نحو استفاده کنید. ما باید همیشه از خودمان بپرسیم که چرا من به کنگره می‌آیم؟ تا بتوانم به درمان برسم! شما می‌گویید که من می‌دانم برای چه چیزی به کنگره می‌آیم؟ برای درمان خودم، این سؤال پیش می‌آید که من چقدر برای جواب و سؤال خودم اهمیت قائل می‌شوم و آن‌هایی که برای سؤال و جواب خودشان اهمیت قائل می‌شوند به درمان می‌رسند.

کسانی که در سفر اول منظم و مرتب به کنگره می‌آمدند در حال حاضر در سفر دوم هم ما مشاهده می‌کنیم که در حال خدمت هستند. این افراد قطعاً به درمان می‌رسند و درمان پربار. یک مثال هست که من همیشه در لژیون می‌زنم که یک نفر با نمره 20 قبول می‌شود یک نفر با نمره 10 قبول می‌شود و یکی هم ممکن است دو واحد درسی خود را تک‌ماده کند تا به قبولی برسد و این‌ها خیلی باهم تفاوت دارند. پس اگر شخصی از خودش سؤال کند که من برای چه چیزی به کنگره می‌روم؟ و در پاسخ بگوید که من برای درمان اعتیاد می‌روم، اما اگر بگویید من کاردارم و نمی‌رسم به کنگره بیاییم. در اینجا سؤال و جوابت اصلاً خوب نبوده.

هر کاری را انسان برایش اهمیت قائل شد به نتیجه می‌رسد اما اگر اهمیت و ارزش قائل نشد جوابش هم بی‌ارزشی است یعنی به درمان نرسیدن. اینجا جایی نیست که شما 11 ماه زمان بگذارید و به درمان برسید. اینجا جایی است که اگر تلاش کنید زحمت بکشید و تسلیم درمان شدید بعد از 11 ماه به درمان می‌رسید. در غیر این صورت شخص وقت را از دست میدهید. چون ما احتیاج به زمان‌داریم ولی زمانی که در آن‌یک درختی بکاریم. مثلاً: یک زمین سرسبز و بسیار حاصل خیز باشد شما در ذهن خود بگویید که من باید یک درختی بکارم تا میوه دهد و هیچ حرکتی نکنید آیا اتفاقی می‌افتد؟ پس شما باید یک درخت بکارید تا بعد از 11 ماه بتوانید میوه برداشت کنید. تا بذر گندم را نکارید نمی‌توانید بعد از 8 ماه منتظر برداشت گندم باشید، حالا زمین حاصل خیز هم باشد اتفاقی رخ نمی‌دهد. در کنگره 60 هم همین‌جور است اگر دانایی کسب نکنید آموزش نگیرید و در جلسات حضور نداشته باشید به آن درمان باکیفیت نمی‌رسید. چرا بعضی اشخاص  30 دقیقه قبل از شروع جلسه به کنگره می‌آیند، چون به یک لذتی رسیده‌اند.

مشارکت: مسافر مجید فروغی: من در سال قبل هیچ دریافتی از طبیعت نداشتم و وقتی به کنگره آمدم به من گفته شد که حس انسان باز می‌شود، در اوایل مسخره می‌کردم و می‌گفتم حس چیه! اما امسال بوی عید و زنده شدن طبیعت را حس می‌کنم و متوجه خیلی از اتفاقات می‌شوم که در زمان سوءمصرف نمی‌شدم.

 نگارش: مسافرسعید محسن

لژیون: سید علی حسینی شماره لژیون 7

تاریخ: 94/12/15